Koken kan anders!

Vergeet het lauwe leven. Experimenteer. Ga de mist in. Overtref je verwachtingen. Neem de bocht. Als het overkookt, schrijf ik het wel...

vrijdag 18 februari 2011

Decentralisatie als centraal begrip

Het hele sociaal-economische model van de 20ste eeuw is gebaseerd op massaproductie, efficiëntie, standaardisering, schaalgrootte. De basis hiervan is centraal aangestuurde energieproductie en een uitgebreid distributiemodel. Grote electriciteitscentrales, waterleidingen, gigantische productiehallen. Deze manier van werken legde de basis voor een snelle welvaartsstijging.


Maar er zijn ook lastige kantjes. Massaproductie vraagt om/ creëert massale consumptie van middelmatige goederen, die afgestemd zijn op de gemiddelde consument. Het vraagt ook een doorgedreven transport van grondstoffen, halffabrikaten, goederen en verpakking. Het vraagt een onnatuurlijke aanpassing van mensen aan een centraal georganiseerd leef- en werkschema. Braaf in de rij lopen op school, 9-to-5-jobs, ratraces, verplicht ontspannen in het weekend, ...


Daarmee heeft dit model sterk bijgedragen aan de malaise die de leefkwaliteit van mensen steeds meer aantast. De gevolgen op vlak van het leefmilieu zijn op veel vlakken ronduit rampzalig te noemen.

Maar er zijn uitwegen zichtbaar. Nieuwe technologieën maken dat dit centraal geleide model plaats kan en moet maken voor een nieuw model. Hoe dat model er uit zal zien, weten we niet, maar ik geloof sterk dat decentralisatie een centraal begrip zal zijn.

De weg naar decentralisatie zie je in België al sterk op vlak van energieproductie. Iedereen die het zich kan veroorloven, heeft zonnepanelen op zijn/haar dak liggen of draait een warmtepomp. Maar ook op grotere schaal: warmtekrachtkoppelingen in tuinbouwbedrijven, windmolens, ...

Ook de groeiende vraag naar lokaal geproduceerde voeding past in deze trend, net als alles op vlak van "het nieuwe werken". Het is niet meer nodig dat een kenniswerker op een bepaalde plaats werkt. Zelfs productie van goederen decentraliseert, met een grotere nadruk op maatwerk in plaats van standaard-producten.

Nog enkele voorbeelden:

We leven in interessante tijden, mijnheer!

donderdag 17 februari 2011

best practices of innovatie-moordenaars?

Het is hip om te spreken over 'best practices'. Ik omzeil ze liever.

In heel wat gevallen is het zinvol om terug te vallen op etiquette en 'best practices'. Het hanteren van BP staat voor 'geen problemen krijgen'. Het is de veiligste, geteste benadering van een standaard zakelijke situatie.

Het gevaar schuilt in het ophemelen van best practices als standaardpraktijk. Als een onderneming steeds teruggrijpt naar geteste en goed bevonde standaardpraktijken, wordt innovatie heel moeilijk. Wie steeds kiest voor BP , kiest voor status quo. Je kiest voor iets dat iemand al gedaan heeft.

Innovatie gaat net over risico nemen, het "anders" doen. Wie wil innoveren moet buiten de comfortzone treden en durven fouten maken. Daar bestaan geen best practices voor.

En trouwens. Bestaan er eigenlijk wel standaard situaties?

All of old. Nothing else ever. Ever tried. Ever failed. No matter. Try again. Fail again. Fail better. (Samuel Beckett)

zondag 28 november 2010

100 % Coworking, Without added sugar!

"Who in this room thought he or she invented the idea of coworking?" A quick burst of laughter arose from the crowd. But then, hands started going up. One after the other.

Let's say that about 50% of Jacob Sayles' listeners had to admit that they were a bit disappointed when they discovered that what they were looking for in their every day working life already existed and that it had a name: Coworking. Bye Bye eternal fame...

The man that I am talking about is a cofounder of Office Nomads, a nearly prehistorical example of a coworking space. Or at least a very early, yet vibrantly alive example. The Venue is The Hub Brussels, the first Belgian coworking space, which was established in 2009. The reason jacob was there: CoworkingEU, the first European convention on the subject.

What struck me about this question and the effect it had on the participants, is the fact that coworking has that 'natural' feel about it. Coworking is so much more like child's play than 'a job'.

I profoundly believe that this is the great power behind coworking: the fact that it resembles the very nature of human beings. We are genetically equipped to work together, to exchange ideas and reflections, to play, to interact.

As a soon never-again-to-be-coworking-virgin, I am looking forward to spend my working days in a natural environment, surrounded by nice people in a nice working space, probably sweating on a job that's a little bit too challenging. That's life...

Oh yes, me too, I raised my hand...

dinsdag 19 oktober 2010

#durftevoorspellen

Op vraag van de fantastische Kevin Heylen eens nagedacht over trends. Want dat doen copywriters dezer dagen. Wat mogen we, naast een nieuwe regering, verwachten in 2011? Gewoon, uit de losse pols... Grotendeels van het web en de eigen ervaringsboom geplukt.

  • "Content is king" werd al in 1996 gelanceerd door Bill Gates. Beetje voorbijgestreefd. De trend in content gaat nu eerder richting 'user generated content' of 'user-managed content'. Mensen lezen alleen wat ze willen lezen. Technologie zorgt er voor dat mensen te zien krijgen wat binnen hun profiel past (cfr reclame met gezichtsherkenning). Het zeer precies uitfilteren van wie je wil bereiken, staat centraal. Net zoals de 'long tail' vele kansen gaf aan webwinkels, komen nu de verschillende niches centraal te staan in marketing. Vroeger concentreerde je je op de grootste gemene deler, nu ga je je richten op al de verschillende ontbonden factoren
  • Je kan anno 2011 geen klanten meer binden door je producten, wel door je stijl. Reputatiemanagement wordt centraal in elke marketingaanpak. Ook boeiend is het versmelten van de identiteit van een bedrijf met dat van zijn representanten. Mensen doen geen zaken met een bedrijf, wel met mensen.
  • We gaan meer en meer mobiel. Klinkt wat als kloppen op een open deur, toegegeven. Maar toch. Extra gegeven wordt hopelijk het in elkaar stuiken van de prijzen voor dataverkeer. De knuppel is al in het hok geworpen door mobile vikings, in 2011 zullen we zien hoe de grote jongens daarop zullen reageren. Ook interessant is het feit dat mobiel steeds meer app-gericht wordt. Surfen sterft uit. Mobiel gaat weg van hardware, meer focus op user interface.
  • We zien stilaan nieuwe business-modellen opduiken. Het coöperatieve bedrijfsmodel kent blijkbaar een herleving. Bedrijven, voornamelijk in de communicatie- en technologiesector worden steeds meer conglomeraten van (tijdelijk) samenwerkende professionals. Wim Veen benaamde deze organisatiestijl met het nomen 'FLAGPAN': Fluid, agile, parcipitative, networked. De drang naar personalisering geeft voeding aan de hergeboorte van de 'Nieuwe ambachtelijkheid'.
  • Trendvoorspellingen via sociale media wordt groot. Social media analytics wordt een serieuze business-tak. Mensen verwachten meetbare resultaten en die zullen ze krijgen.
  • De opkomst van rich media microblogging. Applicaties als posterous en Tumblr trekken nu al veel mensen weg van Twitter.
  • locatie, locatie, locatie!!! Dé trend voor 2011. locatiegebaseerde mobiele services. 4square is maar de voorloper (al zal die pas in 2011 doorbreken in Belgie).
  • Think global, buy local. Mensen trekken terug naar hun dorpen en kopen daar aan. Ook qua marketing belangrijk.
  • Het verdwijnen van de grens tussen locale en cloud-gebaseerde gegevens. Binnen 2 jaar heeft spreekt niemand nog over 'back-up'. Een onderneming die nu nog investeert in een lokale server is wel erg oubollig. SAAS wordt steeds belangrijker.
  • WEB 2.0 is dood. Iedereen die het over web 3.0 durft te hebben, wordt instant uitgelachen. En terecht. Hoe lang is het geleden dat u nog iets over het semantische web hoorde?
  • Blauw is het nieuwe groen. Letterlijk. En blauw wordt een heel belangrijke business.
  • gebruiksvriendelijke samenwerkingsplatforms maken een snelle stijging. (mijn favoriet? Splendid bacon!)
Gelieve vriendelijk te wijzen op fouten, flaters en onnaannemelijke aannemingen. Niet dat ik er een pint om zou verwedden.

vrijdag 20 augustus 2010

Toys for big boys

Gentlemen, we've got him! Besteld via Ibood en netjes thuisgeleverd. Mijn enige eigenste Kenwood Major Titanium mét glazen blender én vleesmolen/worstendraaier.

Nu zijn we ondertussen drie weken verder en er is heel wat deeg gedraaid, taart gebakken, eiwit geklopt. En dus ook worst gedraaid. Mijn eerste keer. En met een vrij redelijk resultaat, dankuwel.

Beginnen 'from scratch', zoals de grote jongens. Lamsdarm, varkensspiering en vers spek gehaald bij Steven. Spiering & spek twee maal door de grove schijf, dan mengen met o.a. look, venkelzaad, zout, peper, harissa (een beetje) en allspice.




Volgende stap: worstenvelletje goed spoelen en op de vultuit aanbrengen. Met hulp van lieve Erica worden de worsten gevuld en gedraaid. Resultaat mag er zijn, met niet té veel
luchtbellen.

Conclusie: met het juiste speelgoed is worst maken een leuke klus. Note to self: volgende keer meer zout én meer vet toevoegen. Worst wordt snel droog!





Talenen>nl YahooKw
Steven

donderdag 22 juli 2010

Steak tartaar

Steak tartaar is voor mij een van de ultieme zomergerechten. Rauwe, gehakte biefstuk met handgesneden frieten, zelfgemaakte mayonaise en een eenvoudige groene salade. No mas! Serveer hierbij een frisse pint of een zachte rode wijn...

Dit oer-Belgische bistrogerecht vraagt de nodige omzichtigheid (al was het maar omwille van gevaar voor salmonella...). Het is geen fast food, maar een combinatie van zorgvuldig uitgekozen ingrediënten die met kennis van zaken bereid worden.

Allereerst de steak. Er woeden hevige discussies over welke snede het meest geschikt is. Heel wat mensen kiezen voor de zachte filet pur. Die heeft praktisch geen vliezen en geeft dus een heel zachte, homogene tartaar. Persoonlijk heb ik liever een stukje met een sterkere smaak. Het puntje van de ziel. Of dikke lende.

Ik koop mijn rundsvlees bij een goede slager, eentje die zijn vlees op kwartier koopt en het voldoende lang laat hangen, voor meer smaak en een betere structuur. Het vlees snijd ik in blokjes van ongeveer 2.5 cm en die gaan een half uurtje de diepvriezer in. Zo verklein ik het gevaar op bacteriegroei tijdens het malen. Tegelijk zorgt dit voor een mooiere kleur omdat het de oxidatie van het vlees vermindert.

Reken op ongeveer 180 gram vlees per persoon. Dat gaat vlak voor het serveren twee maal door de grove schijf van de vleesmolen. Als ik tijd en "goesting" heb, hak ik het zelf met de hand. In uiterste gevallen vraag ik of Steven, de slager, het voor me maalt.

Het gemalen vlees wordt in een ring gepresenteerd op het bord, met bovenop, in een kleine uitholling, een verse eierdooier. Bij een steak tartaar horen ook enkele traditionele smaakmakers: kappertjes, lente-uitjes, peterselie en augurkjes. Die presenteer ik op kleine schaaltjes, zodat iedereen zelf zijn ideale tartaar kan samenstellen. Dan nog een flesje worcestershire-saus ('woestersauce', voor de vrienden) en tabasco.

Hierbij horen nog huisgemaakte frieten (maar daarover later meer...), een groene salade en een fles goede wijn of een lekkere pint.

En vooral: goed gezelschap en goed weer. Steak tartaar hoort op het terras!

dinsdag 20 juli 2010

Watermeloen - maar dan anders!

Warm weer, vandaag. De Kempen kreunen onder een heerlijke 32 graden. Dus zoeken we iets lekker verkoelends. Een glaasje hete muntthee, bijvoorbeeld? Een verzengende Phal curry?

Of gaan we voor een lekker stukje watermeloen? Heerlijke frisse, sappige watermeloen. Ze komen in allerlei maten en soorten, van de schattige baby-watermeloentjes tot reuzen van 14 kilo en meer. Rood, roze of geel vruchtvlees. Rond, langwerpig of vierkant. Met of zonder pitten. Maar altijd zalig dorstlessend.



In onze streken wordt watermeloen meestal in schijven gesneden en zo tot aan de schil opgepeuzeld. In andere delen van de wereld wordt de vrucht geschild en dan verder verwerkt. Er zijn duizenden manieren om watermeloen te gebruiken. enkele voorbeelden:

  • Watermeloen granita: schil de vrucht en pureer het vruchtvlees. Zet de waterige puree in de diepvriezer en roer elk half uur met een vork. Schraap de bevroren kristallen van de zijkanten van de kom. Na 2 à 3 uur is de granita klaar. Heerlijk met een scheut Wodka!
  • In veel landen worden ook de schillen met smaak verorberd, al dan niet ingelegd.

Enjoy!